ARLO PARKS – MY SOFT MACHINE

Artiest info
Website
facebook
Label: Transgressive Records Ltd.
distr.: PIAS

‘This record is a gift, a collage, a journal’ schrijft de Britse zangeres en songschrijfster Arlo Parks op het tekstboekje bij haar nieuwe tweede full-cd “My Soft Machine”, de opvolger van het begin 2021 uitgebrachte debuutalbum “Collapsed In Sunbeams” en twee eerder uitgekomen EP-tjes “Super Sad Generation” en “Sophie”. Arlo Parks is de artiestennaam van de nog maar 22-jarige Anaïs Oluwatoyin Estelle Marinho, geboren in Hammersmith, West Londen en met 1/2e Nigeriaans, 1/4e Tsjaads en 1/4e Frans bloed in de aderen stromend, afkomstig van haar in Parijs geboren moeder. Momenteel woont ze in Los Angeles waar ze een openlijke lesbische relatie onderhoudt met de Amerikaanse rappende popzangeres Ashton Nicole Casey aka ‘Ashnikko’.

De eerste volwaardige plaat “Collapsed In Sunbeams” was een groot succes en leverde Arlo Parks op de ‘2021 Brit Awards’ drie nominaties op voor ‘Album Of The Year’, ‘Best New Artist’ en ‘Best British Female Solo Artist’. Datzelfde jaar won ze de felbegeerde ‘Mercury Prize’ als ‘Beste Album’. De lat der verwachtingen lag dus bijzonder hoog betreffende haar nieuwe plaat “My Soft Machine” maar we kunnen u hier en nu al informeren dat ze meer dan voldoende aan deze hoge verwachtingen heeft voldaan met de twaalf tracks die ze voor dit album heeft opgenomen. Ze schreef alle nummers zelf, vaak met de hulp van co-componisten zoals Buddy Ross, (Bill) ‘Baird’ en albumproducer-gitarist Paul Epworth voor de muziek bij deze songs, maar alle teksten kwamen uitsluitend uit de pen van Arlo Parks zelf.

Als eerste single werd het op onderstaande video te beluisteren R&B-nummer “Weightless” gelanceerd, een song die vertelt over de vederlichte ‘vlinders-in-de-buik’-gevoelens bij de prille liefdesrelatie die ze ontwikkelde met ‘Ashnikko’. Na een korte ‘spoken word’-intro in “Bruiseless” volgt het nummer “Impurities” dat u op de tweede video kunt beluisteren. Gekend als een fluisterpop producerende artieste kan Arlo Parks echter ook af en toe wat steviger uit de hoek komen zoals op dit album in het nummer “Devotion” en in mindere mate in de wat zachter voortkabbelende songs “Dog Rose”, “I’m Sorry” en albumafsluiter “Ghost”. Maar onze persoonlijke voorkeur blijft toch uitgaan naar de zachtere ballads zoals “Purple Phase”, “Puppy” en vooral het prachtige “Pegasus” dat ze in een schitterend duet zingt met de 28-jarige Amerikaanse singer-songwriter Phoebe Bridgers.

Zelf zegt ze dat de nummers op “My Soft Machine” voornamelijk handelen over haar eigen leven en haar eigen leuke en minder prettige levenservaringen zoals zij dit zelf ziet en beleeft vanuit haar eigen perspectief, dit in tegenstelling tot haar eerste plaat die voornamelijk liedjes over specifieke karakters en andere personages in haar omgeving bevatte.

Na de release van haar eerste plaat ging Arlo Parks als voorprogramma mee op tournee met o.a. Harry Styles en Billie Eilish. Het was wel een heel hectische periode in haar leven en ze moest enkele optredens afzeggen wegens mentale gezondheidsproblemen. Die hebben haar ook deels beïnvloed bij het schrijven van enkele songs voor de nieuwe plaat. Nadat haar tweede album op de markt is verschenen gaat ze echter als hoofdact optreden doorheen heel Europa. Zo staat ze op 13 en 14 september voor haar Nederlandse fans in concertzaal ‘Paradiso’ in Amsterdam en op 15 september kunnen de Belgische fans haar aan het werk zien en horen in de ‘Ancienne Belgique’ in Brussel.

(valsam)
CD-RELEASE: 26 MEI 2023